سایه چیست؟
چرا حال ما همیشه خوب نیست؟ چرا بی‌حوصله نا امیدی باورشونده، انتخابهای اشتباه و تکراری ،جذب آدمهای بد و چرا مرتب بد میاوریم؟ قسمت پست شخصیت ما و قسمت بدوی که از دیگران پنهان میکنیم(مثلا حسادت ،ترسو بودن،) ازبین نمی روند و در ناخودآگاه فرد قرار میگیرد.
انسان تشکیل شده از دو قطب منفی و مثبت ،خوب بودن انقدرمهم نیست که کامل بودن مهم است.بخش پست شخصیت را به نا خودآگاه می فرستیم و خودراناقص میکنیم و چون کارکرد روان کامل کننده است جنبه های پست (حسادت و ترس و.) را مقابل شما قرار میدهدوسایه می اندازدتا کامل شود مثلا میگویید از فلانی بدمان می آید جلوی چشممان سبز میشود.
جنبه های پست، انرژی هستند و رشد میکنند ویکباره از ناخودآگاه بیرون میزنند به شکل احمقانه ای خودرانشان میدهند
(من ترسو نیستم = جسارت، خود باوری = سرعت زیاد = تصادف = اتفاق احمقانه)
راهکار و اشاره حضرت سعدی
بزرگی هنرمند آفاق بود غلامش نکوهیده اخلاق بود
از این خیرگی موی کالیده ای بدی،سرکه در روی مالیده ای
چوثعبانش آلوده دندان به زهر گرو برده اززشت رویان شهر
مدامش به روی آب چشم سبل دویدی زبوی پیاز بغل
گره وقت پختن بر ابرو زدی چو پختند با خواجه زانو زدی
دمادم به نان خوردنش هم نشست وگر مردی آبش ندادی به دست
نه گفت اندراو کار کردی نه چوب شب و روز از او خانه درکندوکوب
گهی خارا خس در ره انداختی گهی ماکیان در چه انداختی
زیر سیماش وحشت فراز آمدی نرفتی به کاری که بازآمدی
کسی گفت از این بنده بدخصال چه خواهی ادب،هنر،یاجمال؟
نیرزد وجودی بدین ناخوشی که جورش پسندی و بار ش کشی
منت بنده خوب و نییر به دست آرم این را به نخاسبر
وگریک پشیز آوردسرمپیچ گرانست اگر راست خواهی با هیچ
شنیداین سخن مردنیهاد بخندید که ای یارفرخ نژاد
بداست این پسر طبع و خویشو لیک مرا زاوطبیعت شودخوی نیک
چوزوکرده باشم تحمل بسی توانم جفا بردن از اوکسی
تحمل چوزهرت نماید نخست ولی شهدگرددچودرطبع رُست
(حضرت سعدی بوستان باب چهارم در تواضع صفحه ۳۰۸ نسخه قدیمی به اهتمام محمد علی فروغی انتشارات امیرکبیربه سال ۶۹)
راهکار سرکوبی سایه ها
این قسمتهای پست را باید روی ضمیر خودآگاه خود بیاورید و مقابل خودبچینید
آنها را به رسمیت بشناسید و جزئی از خود بدانید اگر به آنها بی توجهی کنید غوغا میکنند دردسر آفرینن . وقتی از کسی متنفری بنویس . علت را پیدا کن سایه ها را شناسایی کن
یک چیزی در شما هست که در او میبینی
سایه مثل کوله بار سنگین روی دوش ماست باید این کوله بار را زمین بگذاریم
بپذیریم
قبولش کنیم
و درصدد حل آن بربیاییم
و این مطلب را ۸۰۰ سال پیش سعدی شاعر بزرگ تئوریسین روانشناختی جهانی در شعر فوق بیان فرمودند.
شادکام باشید و رهرو
گردآوری: راضیه دشت بان
,روی ,پست ,سایه ,بار ,سعدی , ,کوله بار ,را به ,پست شخصیت ,جنبه های
درباره این سایت